Rocznica Powstania Warszawskiego. Wspominamy Wojciecha Markowskiego ps. "Sęp"

2021-08-01 11:26:43(ost. akt: 2021-08-01 11:34:32)
Grób Wojciecha Markowskiego Sępa na lidzbarskim cmentarzu

Grób Wojciecha Markowskiego Sępa na lidzbarskim cmentarzu

Autor zdjęcia: Ewa Lubińska

Dziś ważny dla Polaków dzień - kolejna rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego. To dobra okazja, by przypomnieć, że na lidzbarskim cmentarzu spoczywa powstaniec sierżant Wojciech Markowski ps. "Sęp".
Lidzbark Warmiński ma swojego bohatera — powstańca starszego sierżanta Wojciecha Markowskiego ps. "Sęp".

Urodził się 1 stycznia 1927 r. w Łukowie. Przed i w czasie okupacji mieszkał z rodziną w Miłosnej pod Warszawą. W 1937 roku wstąpił w szeregi Związku Harcerstwa Polskiego (47. drużyna Miłosna).

Po wybuchu drugiej wojny światowej rozpoczął działalność konspiracyjną i walkę z okupantem już jako harcerz 2. drużyny Hufca Centrum, Grup Szturmowych Szarych Szeregów oraz jako żołnierz Oddziału Specjalnego "Jerzy" Kedywu Komendy Głównej Armii Krajowej.

1 września 1943 roku powstał batalion Armii Krajowej "Zośka". Sęp wszedł w skład 1. kompanii "Felek". Po reorganizacji znalazł się w III. plutonie AK "Felek" 2. kompanii "Rudy" bataliony "Zośka".

W 1944 r. Wojciech Markowski ukończył Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty Agricola. 
Podczas Powstania Warszawskiego przeszedł szlak bojowy Wola – Kampinos – Żoliborz - Stare Miasto – Śródmieście i Czerniaków.

Za walki powstańcze został odznaczony przez Dowództwo AK dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Warszawskim Krzyżem Powstańczym oraz Krzyżem Armii Krajowej, a cały batalion "Zośka" Krzyżem Srebrnym Virtuti Militari V klasy. 


Kompania "Rudy", w której szeregach walczył Wojciech Markowski została uznana przez dowództwo AK za najlepszą z pośród 40-tysięcznej załogi żołnierzy walczących w Powstaniu Warszawskim.

Po upadku powstania "Sęp" dostał się do niewoli jenieckiej do obozu Sandbostel koło Bremen. Przetransportowany do obozu w Markt Pongau na tereny Austrii doczekał się wyzwolenia w maju 1945 roku.

Od 7 września 1945 roku do 12 maja 1947 roku odbywał służbę wojskową w Polskich Siłach Zbrojnych na Zachodzie II. Korpus we Włoszech pod dowództwem gen. broni Władysława Andersa. Po rozwiązaniu korpusu wrócił do kraju. Było to 31 maja 1947 roku.

W latach ustroju komunistycznego był represjonowany i więziony w olsztyńskim areszcie. Za przynależność do AK stracił też stanowisko kierownicze i jedynym zawodem jaki mógł w tym czasie wykonywać, mimo swojego wykształcenia i doświadczenia był murarz tynkarz.

Pomnik powstańca stanął na lidzbarskim cmentarzu w Lidzbarku Warmiński wiosną 2015 roku. W uroczystościach wzięły udział między innymi poczty sztandarowe organizacji kombatanckich, w tym Batalionu "Zośka", 9 Warmińskiego Pułku Rozpoznawczego oraz lidzbarskich szkół.

Wartę przy grobie bohatera obok żołnierzy pełnili harcerze Hufca Orneta. Dzisiaj oddawana jest cześć bohaterowi przy okazji wielu uroczystości państwowych.
lub, a.w.

2001-2024 © Gazeta Olsztyńska, Wszelkie prawa zastrzeżone, Galindia Sp. z o. o., 10-364 Olsztyn, ul. Tracka 5