Dzisiaj Wielka Sobota — święcenie pokarmu

Warto zauważyć, że Święta Wielkanocne są najważniejszymi w tradycji chrześcijańskiej. Przypominają o tym, że Syn Boga umarł w cierpieniach na krzyżu, żeby odkupić ludzi.

Pokazał, że za nich warto zapłacić najwyższą cenę. Dlatego czas oczekiwania na święta Wielkanocne to czas zadumy. Zadumy nad tym, jak jesteśmy ważni dla Boga.

Jezus, swoim Zmartwychwstaniem, dał tym samym ludziom nadzieję, wskazał, że duch jest nieśmiertelny i że życie nie kończy się wraz z śmiercią fizyczną. Nic więc dziwnego, że Święta Wielkanocne mają takie ogromne znaczenie dla wszystkich katolików.

Dzisiaj Wielka Sobota. Wielu z nas udaje się do kościoła, aby poświęcić pokarmy. Ten dawny zwyczaj ma zapewnić nam błogosławieństwo.
Co powinno znaleźć się w koszyku? I dlaczego?

Jajka: pięknie ozdobione pisanki symbolizują odradzające się życie i zwycięstwo nad śmiercią.

Pieczywo: dawniej wkładano do koszyka wszystkie przygotowane rodzaje pieczywa, dziś wystarczy kromka lub dwie. W tradycji chrześcijańskiej symbolizuje ciało Chrystusa. Dodatkowo jest jednym z podstawowych pokarmów, jego obecność w święconce ma więc zapewnić dobrobyt i pomyślność.

Kiełbasa: kiedyś znak dobrobytu — w koszyczku symbolizuje zdrowie i dostatek.

Sól: oczyszcza, jest życiodajnym składnikiem, chroni przed zepsuciem, nadaje smak. Podobno ma moc odpędzania wszelkiego zła.

Chrzan: symbol siły i fizycznej tężyzny.

Ser: jako produkt otrzymywany z mleka, symbolizuje relacje człowieka z przyrodą, wzajemną przyjaźń.

Ciasto: najlepiej, by było własnoręcznie upieczone. Jest odzwierciedleniem umiejętności i doskonałości.

No i oczywiście Baranek: symbolizuje samego Chrystusa. Dawniej robiony był z masła, chleba, cukru, obecnie częściej czekoladowy, ale też np. porcelanowy.

Oczywiście, jeśli w koszyku zabraknie któregoś z tych produktów, nie oznacza to, że święconka jest gorsza lub nieważna.

Święcenie potraw odbywało się wcześniej w szlacheckich dworach. Wierzono bowiem, iż należy poświęcić wszystkie pokarmy, które trafią na świąteczny stół. Z czasem święcenie przeniesiono do kościołów.

Początkowo wierni przynosili do kościołów ogromne kosze wypełnione potrawami. Wierzono bowiem, że poświęcone jedzenie ma niezwykłą moc.

Małe koszyki, z symboliczną ilością jedzenia wykorzystywanego do dzielenia się w czasie wielkanocnego śniadania, pojawiły się dopiero w XX wieku.

Dawniej wierzono, że święconka ma niezwykłe właściwości i wypędza np. złe moce z gospodarstwa. Dlatego obchodzono z nią trzy razy dookoła dom i obejście.