AGNIESZKA OSIECKA CIĄGLE ŻYWA

W tym roku minęła 20. rocznica śmierci Agnieszki Osieckiej — mistrzyni słowa, ostatniej romantyczki w piosence, wzoru dla wielu tekściarzy.

Uczyła wrażliwości na urodę języka, piękno polszczyzny. Potrafiła jak nikt poetycko, a zarazem bardzo celnie opisać rzeczywistość i zwyczajność. Każda jej piosenka to miniaturowa opowieść o życiu i relacjach między ludźmi.

Ach Panie, Panowie, nie zabrakło ciepła i wzruszeń sobotniego wieczoru w Oranżerii Kultury.

Na koncercie dedykowanym poetce usłyszeliśmy „Kobiet Chór w tonacji Dur” ze Stowarzyszenia Kobiet "Miej Marzenia" i Chór Męski Rolika, przy słownym wsparciu „Teatru jak Marzenie”.

W ich wykonaniu popłynęły pełne nostalgii strofy o miłości i tęsknoty za nią, o przemijaniu, o pragnieniu rozpoznania „co jest dobre, a co złe”.

Tego wieczoru przeplatały się motywy twórczości Osieckiej w słowie i muzyce. Sugestywne wykonanie piosenek zachęciło gości do wspólnego śpiewania, publiczność długo nie zapomni ciepłych chwil wzruszeń i wspomnień.

Agnieszka Osiecka — polska poetka, autorka tekstów piosenek, pisarka, reżyser teatralny i telewizyjny, dziennikarka urodziła się 9 października 1936 w Warszawie. Jej matka była córką Wołoszki i Serba. Ojciec zaś urodził się w Belgradzie i uważał się za obywatela Monarchii Austro-Węgierskiej.

Poetka zmarła 7 marca 1997 roku w Warszawie. Uroczystości pogrzebowe odbyły się 17 marca 1997 w kościele św. Karola Boromeusza. Została pochowana na warszawskich Powązkach. Dorobkiem Agnieszki Osieckiej zajmuje się założona przez córkę poetki Agatę Passent Fundacja Okularnicy.