"Czwórka" uczy i wychowuje już od 25 lat!

W ciągu lat funkcjonowania szkoły jej mury opuściły tysiące dzieci. Wielu absolwentów posłało tu swoje dzieci, żeby kontynuować edukacyjną tradycję, ale także dlatego, że darzą to miejsce i nauczycieli szczególnym zaufaniem. Dziś jest to nowoczesna szkoła ze wspaniałym zapleczem dydaktycznym, ale początki nie były łatwe. Oto krótki rys historyczny autorstwa Wiesława Nowosielskiego i Wojciecha Karolonka.

- 31 stycznia 1984 roku Gminna Rada Patriotycznego Ruchu Odrodzenia Narodowego (PRON) oraz Miejska Rada PRON powołały Społeczny Komitet Budowy Szkoły Podstawowej nr 4. Przewodniczący Komitetu Zdzisław Romasz (wówczas naczelnik gminy) swoją postawą zaktywizował ludzi z terenu miasta i gminy na rzecz gromadzenia funduszy. Wydrukowano i rozprowadzano okolicznościowe cegiełki, w których napisano: „Wszystkie dzieci są nasze”.

- Lata 1984-1986 nie należały do najlżejszych. Kartkowa rzeczywistość nie nastrajała optymistycznie. Tasiemcowe kolejki po wszystko wprowadzały marazm, zniechęcenie. Zabierały energię i chęć działania dla innych. Ludzie zaangażowani w pracach komitetu postanowili na przekór czasom zrobić coś dla całej społeczności. Pokazali, że tylko duża ofiarność i zaangażowanie pomoże uruchomić inne środki, które realnie mogą nadać budowie szybkie tempo.

- 18 września 1986 roku uroczyście wmurowano akt erekcyjny, w którym stwierdzono, że: „(...) w Lidzbarku - Warmińskim po wsze czasy stanie piękna, nowoczesna szkoła, która w przyszłości wychowa młode pokolenie Polaków, ukształtuje ich umysły i przygotuje do wejścia w nową rzeczywistość.”

- Do 1988 roku tempo budowy szkoły było imponujące. Powstała główna bryła, składająca się z trzech gmachów i długiego łącznika. Niestety, budowę wstrzymano. Koszty budowy urosły do gigantycznych sum, a polityka finansowa (kredytowa) państwa zepchnęła miasto i gminę do pokornego petenta, wielu ludzi zwątpiło w to, czy kiedykolwiek w naszym mieście powstanie nowa placówka. Przeciwnicy wysuwali różne argumenty: od zbyt wysokich kosztów po nieużyteczność placówki.

- Otrzeźwienie przyszło w porę, bo już w 1990 r. po pierwszych wolnych wyborach do samorządu (maj 1990) reaktywowano Społeczny Komitet Budowy Szkoły. Przewodniczącym został Józef Zysk, pełniący równocześnie funkcję przewodniczącego Rady Miasta Lidzbarka Warmiński. Do pracy komitetu włączyli się inni radni oraz niezależna prasa lokalna. Na łamach „Kuriera Lidzbarskiego” podano konto bankowe, na które wkrótce systematycznie wpływały pieniądze od biznesmenów, zakładów pracy i osób prywatnych.

W międzyczasie Kuratorium Oświaty i Wychowania w Olsztynie ogłosiło konkurs na dyrektora Szkoły Podstawowej nr 4 w Lidzbarku. Komisja konkursowa wybrała na to stanowisko mgr Leonarda Szwedowicza, nauczyciela historii z SP 2, pedagoga z trzydziestoletnim stażem.

Nowa szkoła miała pomieścić 32 oddziały, posiadać nowoczesną halę sportową z pełnym zapleczem. Według szacunków 700 uczniów z miasta i okolic miała pobierać naukę w naprawdę komfortowych warunkach. Inwestycja rozwiązywałaby na długi czas problemy oświatowe miasta i gminy Lidzbark.

Rok 1991 przyniósł przełom. Delegacja w składzie której byli: Andrzej Walc - burmistrz Lidzbarka Warmińskiego, Wiesław Gawejko - dyrektor Miejskiego Zespołu Ekonomiczno - Administracyjnego Szkół i Leonard Szwedowicz - dyrektor SP 4, pojechała do Warszawy do działu inwestycji w Ministerstwie Edukacji Narodowej celem uzyskanie pomocy finansowej budującej się szkole. Obiecano pomoc.

18 września delegacja ponownie udała się do Warszawy, wzmocniona przez przewodniczącego zakładowej „Solidarności” -Jerzego Botulińskiego. W ministerstwie oświadczono, że nie wiadomo, kiedy pieniądze z puli ministerialnej trafią na konto budowy SP 4. Wobec tego J. Botuliński interweniował w Radzie Sekcji Krajowej Oświaty i Wychowania NZSS „Solidarność”. Reakcja była szybka. Na konto SP 4 przelano 300 mln zł.

8 listopada 1991 roku Kuratorium Oświaty i Wychowania w Olsztynie przysłało dokument powołujący do działalności Szkołę Podstawową nr 4 w Lidzbarku - Warmińskim, która docelowo miała kształcić dzieci w klasach I - VIII. Do obwodu szkoły włączono ulice: Astronomów, Majową, Polną, Spółdzielców, Słoneczną, Warszawską, Dąbrowskiego, Rolną oraz wsie: Wielochowo, Redy, Sarnowo, Koniewo, Jagoty.

10 lutego 1992 roku szkoły rozpoczęła swą działalność dydaktyczną, wychowawczą, opiekuńczą. Oficjalne uroczystości odbyły się 14 marca 1992 roku.

(źródło:http://szkola.zsplw.pl/historiaszkoly)

Uroczystości rozpoczęła msza święta w Kościele św. Andrzeja Boboli. Po godz. 10 goście udali się do Hali Widowiskowo-Sportowej na część oficjalną, podczas której oglądali występy uczniów szkoły, a także przedszkolaków z "Szósteczki".

W programie było także zwiedzanie budynku szkoły, przygotowanej wystawy i oglądanie kronik.

Na uroczystym jubileuszu obecny był gospodarz, burmistrz Jacek Wiśniowski. Przekazał na ręce dyrektor SP 4 Elżbiecie Aleksandrowicz urządzenie wielofunkcyjne.

Więcej nagrań wideo TUTAJ

Kamil Onyszk

Czytaj e-wydanie ">kliknij